(...) "Dixit et aptato pectus mucrone sub imum
incubuit ferro, quod adhuc a caede tepebat.
vota tamen tetigere deos, tetigere parentes;
nam color in pomo est, ubi permaturuit, ater, 165
nam color in pomo est, ubi permaturuit, ater, 165
quodque rogis superest, una requiescit in urna."
(...) Falou así e, colocando a punta da espada ben debaixo do peito, deixouse caer sobre o ferro aínda tépedo do sangue do amado. As súas súplicas conmoveron os deuses, conmoveron os pais: pois a cor do froito cando madura é escura e o que resta das súas piras descansan nunha única furna.
Texto traducido por Xosé Manuel Otero
Ovidio, Metamorfoses, IV 162 (final)
*Pyramus et Thisbe imaxe da Galería Penn Provenance Project en Flickr
No hay comentarios:
Publicar un comentario