"Tua te manus, amorque perdidit, infelix!"

Ad nomen Thisbes oculos a morte gravatos               145
Pyramus erexit visaque recondidit illa.
'Quae postquam vestemque suam cognovit et ense
vidit ebur vacuum, "tua te manus" inquit "amorque
perdidit, infelix! est et mihi fortis in unum
hoc manus, est et amor: dabit hic in vulnera vires.               150
persequar extinctum letique miserrima dicar
causa comesque tui: quique a me morte revelli
heu sola poteras, poteris nec morte revelli (...)                   


Ó nome de Tisbe, Píramo abre os ollos que aventaban a morte e despois de mirala volveunos pechar. 
Ela recoñece o mantón, ve a vaíña de marfil sen a espada e di: "A túa propia man deuche morte e tamén o teu amor, ¡que desgraza! Para isto teño eu tamén unha man forte e tamén amor, este darame forza para ferirme. Irei tras túa e da túa morte dirase que fun tráxica causa e compañeira; e ti, a quen só a morte podía arrincarme, ¡ah!, nin a morte poderá arrincarte de min (...)

Ovidio, Metamorfoses, IV 145-153
Tradución: José M. Otero
Cadro pertencente á obra de Pierre-Claude Gautherot (1.729-1.825)
Obra que se atopa no "Centre National des Arts Plastiques-Ministère de la Culture et de la Comunication", na cidade de París.