A terceira guerra servil

Liber VI, [7] Et in Italia novum bellum commotum est. Septuaginta enim et cuattuor gladiatores ducibus Spartaco, Crixo et Oenomao effracto Capuae ludo fugerunt. Et per Italiam vagantes paene non levius bellum in ea, quam Hannibal moverat, paraverunt.

"E de repente en Italia estourou unha nova guerra. Setenta e catro gladiadores dirixidos por Espartaco, Criso e Enomao, fuxiron logo de destruír a escola de gladiadores de Capua. Vagando por Italia prepararon unha guerra non menos grave ca a que provocara Aníbal".

No ano 73 a.X., (xa na República) un grupo de gladiadores planearon a súa fuxida da escola de gladiadores de Capua iniciando así a Terceira Guerra Servil. Vencendo ás forzas do exército romano armáronse con utensilios militares aumentando a súa potencia de ataque. No Vesubio, venceron a Glabro e os seus homes atacando polo flanco ao igual que derrotaron ao pretor Varinio. Tras as victorias sobre os exércitos consulares no Gargano, Marco Licinio Craso, fíxose co mando das lexións, que recibiron o apoio das lexións Pompeio e de Lúculo, que na batalla do Río Silario aniquilaron aos 60.000 homes de Espartaco.

Fotografía de Adri H en Flickr. En imaxe o Vesubio, onde se refuxiaron os escravos tras abandonar a escola de gladiadores.