Latín Medieval

Esta etapa do latín sitúase entre o s.VIII-XIV. Despois da caída do Impero Romano o latín comezou a deixar de ser tan falado debido á falta de gramáticas que instauraran unhas normas lingüisticas iguais para todo o mundo, isto sumado as diversas invasións(eslavos, xermanos..) deu lugar ás variantes do Latín que nun principio non se podían clasificar pero que co paso do tempo forón dando lugar ás diferentes linguas romances. Isto foi no s.X cando se atoparon as primeiras anotacións(glosas) en castelán para poder enteder un texto en latín.

Nesta época pese a que o latín comenzaba a perder importancia empregábase en ámbitos como a ingrexa a escola ou a corte. Seguía sendo a lingua franca polo tanto entendíase en todos os lugares e era empregada polos altos cargos desa época: intelectuais, políticos... Debido á drástica evolución que sufriu o latín, nas igrexas permitiuse que o sermón se dera nas diferentes variacións do latín.

Tamén podemos destacar a importante ación dos copistas os cales copiaban todos os libros a man.

O texto da obra; Carmina Burana," O Fortuna" é do latín medieval.

O fortuna

velut luna

statut variabilis

semper crescis

aut decresis;

vita destestabilis

nunc obdurat

et tunc curat

ludo mentis aciem

agestatem

potestatem

dissolvit ut glaciem.