Inimicus > Enemigo/Inimigo

A palabra inimigo ven recollida na RAE e na RAG como persoa que ten mala vontade e que desexa ou fai mal. Esta palabra ven do latín inimicus, palabra da segunda declinación co enunciado inimicus, -i. En castelán deu a palabra enemigo. A súa evolución fonética foi a seguinte:

• En galego a i tónica longa mantense, a c oclusiva velar xorda intervocálica sonoriza en g e a u átona breve en sílaba final abre en o.
• En castelán a i tónica breve en sílaba inicial abre en e, a i tónica longa mantense, a c oclusiva velar xorda intervocálica sonoriza en g e a u átona breve en sílaba final abre en o.