O alfabeto etrusco

O etrusco foi unha lingua falada na antiga rexión de Etruria(a actual Toscana) e nalgunhas partes das actuais Lombardia, Véneto e Emilia-Romaña. Sen embargo, o latín reemplazou totalmente ao etrusco, deixando só uns poucos documentos, uns poucos préstamos lingüisticos en latín e alguns topónimos, como Parma. O lugar onde se tomou prestado este alfabeto é probablemente a colonia grega de Ischia (Pitecusas) a mediados do século VIII a.C.
O sentido de escritura é de dereita a esquerda. O alfabeto etrusco tiña a súa orixe nunha forma do grego arcaico. O exemplo máis coñecido é o alfabeto de Marsiliana (século VII a.C.), que ten 26 letras das que cinco son vogais: 22 letras gregas de orixe fenicia e 4 letras propias do grego.
O alfabeto etrusco só utilizaba os equivalentes gregos das vogais "a", "e", "i", e "u". Omitiron por completo a "o" e non chegaron a empregar as consoantes "d", "b" e "c". As letras que non se empregaban en latín desapareceron como: Th, S, S', Ph, Kh e 8.

Maria Valdés e Rita Ferreiro