(...) Brevi vero, cum cotidie tristissimum Orphei

(...) Brevi vero, cum cotidie tristissimum Orphei de suo amore desperantis cantum in silvis audiret , virginis animus ita permotus est, ut ipsa eius amore magis magisque caperetur.

"Pero ao cabo de pouco tempo, escoitando tódolos dias nos bosques o tristisimo canto de Orfeo, que desesperaba polo seu amor, o ánimo da moza foi conmovido de tal maneira que ela mesma foi cautivada máis e máis."

*Imaxe: Flickr