Liber VI. [15] M. Tullio Cicerone oratore et C. Antonio consulibus, anno ab urbe condita sexcentesimo octogesimo nono, L. Sergius Catilina, nobilissimi generis vir, sed ingenii pravissimi, ad delendam patriam coniuravit cum quibusdam claris quidem, sed audacibus viris. A Cicerone urbe expulsus est. Socii eius deprehensi in carcere strangulati sunt. Ab Antonio, altero consule, Catilina ipse victus proelio est et interfectus.
" Sendo cónsules o orador Marco Tulio Cicerón e Caio Antonio, no seiscentos oitenta e nove despois da fundación da Cidade, Lucio Sergio Catilina, home de ilustre familia, pero de carácter depravado, tramou unha conxura para destruír a patria con algúns ilustres pero audaces homes. Foi expulsado da cidade por Cicerón. Capturados os seus compañeiros foron estrangulados no cárcere. O mesmo Catilina foi vencido no combate e morto por Antonio, o outro cónsul."
Lucio Sergio Catilina foi un seguidor de Sila, foi nomeado gobernador en África e acusouselle de abuso de poder mentres exerceu o seu cargo. Catilina iniciou unha serie de conspiracións para conseguir o poder, nas que estivo implicada unha parte da nobreza romana, entre a que se encontraba César. Catilina fracasou nas súas primeiras conspiracións pero no ano 62 fixo o último intento para poder destruír a patria pero non o conseguiu debido a que foi descuberto por Cicerón, un dos seus adversarios. Catilina compareceu ante o senado
e Cicerón mediante catro discursos (Catilinarias) denunciouno e obrigouno a fuxir de Roma. Pero este reuniuse en Etruria co exército de Caio Manlius, que foi vencido polas tropas fieis á República. Finalmente Catilina morre na batalla de Pistoia por o cónsul Caio Antonio e os seus seguidores foron executados en Roma.
Imaxe de Wikipedia
No hay comentarios:
Publicar un comentario