Para os romanos logo da morte, non había máis vida. Pero si que se cría que o espírito desa persoa sobrevivía e que interfería na vida de outras persoas. Estes espíritos temidos polos romanos, xa que se consideraban malignos, eran as Larvas e os Lémures.
Estes dous eran almas de persoas que amedrentaban aos vivos, eran representados como esqueletes bailando danzas macabras.
As Larvas eran fantasmas dos mortos que como non alcanzaran o seu descanso, vagaban polo mundo durante as noites para obter o perdón aos seus crimes. Para atormentar ás Larvas os romanos recurrían a artificios como tocar tambores, celebrar festas, etc.
Os Lémures eran, de novo, os espíritos dos mortos que se lles aparecían aos romanos para amedrentalos.
A outros espíritos como os Manes rendíaselle culto por protexer á familia. Eran almas dos seres queridos. Tamén eran chamados Dii Manes, e nas lápidas romanas de contino incluíanse as letras: D.M. (adicado aos deuses Manes).
Estes dous eran almas de persoas que amedrentaban aos vivos, eran representados como esqueletes bailando danzas macabras.
As Larvas eran fantasmas dos mortos que como non alcanzaran o seu descanso, vagaban polo mundo durante as noites para obter o perdón aos seus crimes. Para atormentar ás Larvas os romanos recurrían a artificios como tocar tambores, celebrar festas, etc.
Os Lémures eran, de novo, os espíritos dos mortos que se lles aparecían aos romanos para amedrentalos.
A outros espíritos como os Manes rendíaselle culto por protexer á familia. Eran almas dos seres queridos. Tamén eran chamados Dii Manes, e nas lápidas romanas de contino incluíanse as letras: D.M. (adicado aos deuses Manes).
No hay comentarios:
Publicar un comentario